Het valt me na al die jaren nog steeds op dat mensen dikwijls onvoorbereid aan een hond beginnen. Het idee speelde misschien al eventjes en dan gaan ze op een druilerige zondag eens naar de puppy's in een hondenfokkerij kijken.
☝Bij een goede fokker kan je niet zomaar aankloppen, een pup kopen en meteen meedoen!!
Dan worden ze natuurlijk verliefd op die schattige Berner Sennenpup, waarvan ze soms met moeite weten dat hij na 10 maanden 40 a 50 kg zal wegen. Of er zijn Border Colliepups op een boerderij die je voor een zacht prijsje kan kopen. En ze zijn zo schattig...
Eenmaal thuis komt het besef dat men een baby in huis gehaald heeft. Eentje waar je weer moet voor opstaan, die huilt 's nachts, die plast in huis...Veel extra werk waar men misschien helemaal geen tijd voor heeft.
Maar de kinderen vinden de hond nog steeds lief en leuk, dus je houdt vol.
Later in de puberteit bijt hij dingen kapot of blaft de buurt bijeen uit verveling . Als ik dan de mensen erop attent maak dat vb. Een slimme, actieve Border Collie echt wel meer nodig heeft dan 10 min rond de blok wandelen of 2x een bal gooien, is dat soms wel een schok.
Oei, we zijn allebei 10 uur weg van huis en daarna moeten we koken, wassen, kinderen verzorgen, boodschappen doen enz...Dat gaat niet...
Mijn goeie raad: bezint eer ge begint!
Heb jij tijd om je echt te engageren voor een hond, zowel voor de opvoeding als de verzorging? Dit voor de komende 10 tot 15 jaar? En past het ras dat je voor ogen hebt wel bij wat je hem kan bieden?
Ook dat doet een hondengedragstherapeut, eens samen stilstaan bij alles vooraleer de hond aangekocht wordt.🤔
Of we kunnen helpen met de voorbereiding om een pup of adoptiehond in huis te halen vb. Wat doe je best de eerste nacht, wat koop je al aan, waar hou je rekening mee...
Meestal bellen mensen ons pas als het fout gaat, maar het is altijd beter om meteen goed te starten zodat je in harmonie en met veel plezier met je hond kan samenleven.
Kwispelcoach Audrey
